Korzyści dla przyrody

FSC zabrania nielegalnego pozyskiwania drewna, degradacji lasów, a także wylesiania certyfikowanych obszarów. Certyfikowani zarządcy lasów poddają się regularnym audytom wykonywanym przez niezależne jednostki certyfikujące. Zarządcy lasów dbają  o przestrzeganie standardów FSC, tak aby lasy były zarządzane w odpowiedzialny i zrównoważony sposób, z poszanowaniem wartości przyrodniczych, społecznych i ekonomicznych.

Zarządcy lasów mają obowiązek identyfikować tzw. szczególne wartości ochronne (dalej: HCV) i wyznaczać lasy o takich wartościach (tzw. lasy HCVF). Wartości te są szeroko zdefiniowane i podzielone na kategorie, w których można wyróżnić np.: znaczną koncentrację różnorodności biologicznej, gatunki zagrożone, obszary wodochronne i glebochronne, czy wartości kulturowe i religijne. Narzędzie HCV jest elementem standardów FSC i służy do planowania ochrony tych szczególnych wartości, które zostały zidentyfikowane na danym obszarze. Ochrona HCV polega na ich identyfikacji, doborze odpowiednich strategii zarządzania oraz monitoringu stanu HCV w czasie i przestrzeni. Ten schemat jest dopasowany do warunków przyrodniczych, społecznych i kulturowych danego kraju.

Stosowanie pestycydów w lasach z certyfikatem FSC jest w znacznym stopniu ograniczone. Każdorozowo wiąże się ono z koniecznością sporządzenia tzw. Oceny Ryzyka Środowiskowego i Społecznego dla użycia danego środka w konkretnej lokalizacji. FSC zakłada, iż można prowadzić odpowiedzialną gospodarkę leśną ograniczając przy tym wykorzystanie pestycydów, zwłaszcza tych najbardziej niebezpiecznych, promowane jest stosowanie alternatywnych metod zwalczania szkodników. Polityka pestycydowa FSC podlega regularnym przeglądom i uwzględnia zarówno różnice globalne, jak i lokalne potrzeby społeczne, środowiskowe i gospodarcze leśnictwa.

Polityka pestycydowa FSC zaleca, aby ograniczanie występowania szkodników i chorób infekcyjnych, następowało poprzez stosowanie najpierw metod mechanicznych, następnie biologicznych i na końcu chemicznych, czyli najbardziej inwazyjnych, z uwzględnieniem skali, intensywności i ryzyka danego zjawiska, aspektów społecznych i ekonomicznych. FSC proponuje stosowanie mniej inwazyjnych sposobów ochrony lasu przed szkodnikami i czynnikami chorobotwórczymi. Wachlarz tych metod rozszerza się dzięki badaniom naukowym skierowanym na poszukiwanie równie skutecznych, naturalnych sposobów ograniczania wpływu owadów i grzybów na kondycję zdrowotną lasów. Wśród tych metod są również profilaktyczne zabiegi mające na celu zwiększenie naturalnej odporności ekosystemów poprzez utrzymanie i zwiększanie bioróżnorodności. Jednym z tego typu działań jest takie kreowanie składu gatunkowego i zagospodarowanie fragmentów drzewostanów by stworzyć korzystne warunki do bytowania pożytecznej fauny (np. ptactwo owadożerne, nietoperze, gady i płazy).

Standardy gospodarki leśnej FSC obejmują m.in. ochronę cennych ekosystemów (np. siedlisk rzadkich i zagrożonych gatunków) – zarówno leśnych, nieleśnych, jak i cieków wodnych. Standardy FSC traktują te ekosystemy ze szczególną troską, wymagając od zarządcy lasu określonych działań, m.in. minimalizowania uszkodzeń gleb i roślinności oraz zaburzania stosunków wodnych.

Standardy FSC wymagają od zarządców lasów wyznaczania tzw. lasów referencyjnych. Są to obszary wyłączone z gospodarki leśnej, które reprezentują wartości przyrodnicze istniejące w rodzimych ekosystemach. Wszelkie procesy związane z odnowieniem, wzrostem i obumieraniem drzew są pozostawione naturze. Każdy z obecnych w takim lesie elementów odgrywa bardzo ważną rolę w procesach biochemicznych, występujących w naturalnych, nietkniętych ekosystemach. Wyznaczanie takich lasów, oprócz ochrony tych obszarów, ma też inny cel – stanowią one rezerwuar martwego drewna, a tym samym ostoję dla organizmów ściśle z nim związanych.

Oprócz dostarczania drewna, lasy świadczą też inne usługi ekosystemowe. FSC opracowało specjalną procedurę dla posiadaczy certyfikatu, którzy chcieliby wykazać konkretne usługi ekosystemowe, których dostarczają zarządzane przez nich lasy . Procedura ta wyróżnia usługi ekosystemowe związane z: ochroną bioróżnorodności, sekwestracją węgla, ochroną wód i gleb oraz rekreacją. FSC wspiera zarządców lasów, u których wykazano pozytywny wpływ usług ekosytemowych, zapewniając im m.in. narzędzia do promocji i komunikacji. To wsparcie ma również na celu przynieść dodatkowe korzyści finansowe tym, którzy odpowiedzialnie zarządzają lasami i dbają o inne niż drewno korzyści dostarczane przez lasy.

Jednym z narzędzi ochrony lasów stosowanym w systemie FSC na świecie jest wyznaczanie ogromnych połaci lasu, w których w ostatnich dziesięcioleciach nie doszło do intensyfikacji gospodarki leśnej oraz rozwoju infrastruktury. Takie obszary nazywamy nienaruszonymi krajobrazami leśnymi (z ang. Intact Forest Landscape, IFL). Są to w większości gęste lasy, w których zachodzą niezakłócone, naturalne procesy. Oprócz lasów część powierzchni zajmowana jest przez tereny trawiaste i bagna, wody lub obszary skaliste. Nienaruszone obszary leśne występują w 60 krajach, a 65% ich całkowitej powierzchni na świecie skoncentrowane jest w Kanadzie, Rosji i Brazylii. W Polsce takie obszary nie występują.